Binlerce göz bakıyordu sanki ona. Oysa umarsız ve amaçsız öyle bakıyordu dalgın dalgın denize ya da ormana. Nerde olduğunun hiç önemi yoktu. Avcuna aldığı yüreğinin gözyaşlarını bile silemiyor, öyle bakıyordu. Neden, dedi...Nedendi bu? ...Nerdesin diye çığlık atsa ya da atabilmeyi bir kez denese, sesini duyan olur muydu? Yalnızlığını ilmek ilmek örse biter miydi bir gün? Bitmez, dedi içinden bir ses, bitmez. Dünya kuruldu kurulalı insanlar hep yalnız ağlamış, yalnız sevinmiş. Yanında var gibi olanlar, aslında onun sevincinde ya da mutluluğunda ne derece varlar. Bıkmak bu mu, yorulmak bu mu yaşamaktan? Sigara içmezdi aslında ama bazen keşke derdi sigaramın külü olsa da onu hapsetsem içime özlemim gibi....ama yok. Gitmek de değil, unutmak da değil...Bilmediği bir duygu bu, sevginin öteki yüzü, duvarın arka tarafı...O oradaki yaşantısındayken nerdesin sen? ...Ne kadar onunsun.? ..Yok, bitmez bu türkü...Çalsam sazımı, kim duya? Ağlasam şu elimdeki yüreğimle kim göre? Yoksun ki!
Tamamını Oku
2 boyutlu bir dünyada yaşayan üç boyutluları hatrlattı bana bu resim.
yere yapışık yaşayan 2 boyutular için yukarısı aşağısı yoktur. bizde belki bunun gibi dördüncü bir boyutu göremiyoruzdur kim bilir
çiçek gibi donatıyorsunuz sayfaları. hem resim hem şiir düzyazı. boyut atlamış bu resim, boyut atlamış bu yazı
hocam sadece yüreği olanlar hisseder...hissettiklerimiz kadarız...hepsi o.sevgiler saygılar..tebrikler uğraşlarınız için...nazım yıldız
calsam mizrabi kirilir sazimin,yasi tükenir gözümün...
Sen türkülerini söyle sayın Özaltun mutlaka duyan olacak.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta