Anlayış Farkı Şiiri - Ünal Çağabey

Ben ölünce anlarsınız beni
duvardaki resmimi
kar'dan buz tutan dilimi
ben ölünce dört mevsimin birinde
bir iş kazasında
düş'ümden aşağı düşünce
umut biçtiklerini toprağa gömünce
anlarsınız gece olmadan
sonunda günü yani...

Bir yol vardı bilgimin hünerinde
patika,bir dağın içinde
sağında ve solunda nice boşluklar olan
fersahı bile görmemiş bir kavmin
dilini özlemle öpünce
gerçek ne kadar uzakta olsa da
heybemdeki evimde
bir yol vardı bilgimin hünerinde
kanımca benden uzak bir mesafede..

ben ölürsem sevgilim tutmasın ellerimden
gözlerime bakmasın için için
açsın yüreğimi elleriyle
bir ev hazırladığım yere
konuk olsun herşeyiyle
yalnız tutmasın ellerimden ağlamaklı..

bütün yollar patika olsa da cehennemin
kılıç alaz alevlerin akıbetinde
içinde nice bulurum ben çocuk gülücüğü
aşarım bilirsin, getiririm öpücüğü
ben ölürsem öpme beni alnımdan
belki o zaman kirlenir dudakların..

işte o zaman anlarsınız beni
duvarda duran resmimden aşağı
bakınca buz tutan bedenimi
en sıcak mevsiminde yılın..

Ben ölürsem öpme beni alnımdan
bil ki o zaman kirlenir dudakların
sere serpe olsa da her yerim
belki o zaman seni anlarım...

15/01/2009
Ünal Çağabey'