Bir söz vardır kendi düşen ağlamaz,
O imiş bu imiş beni bağlamaz,
Anam hariç kimse benim için yürek dağlamaz,
Beni benden başka anlayan olmaz.
Gitti gelmez o iyi gün dostları,
Ben kendimi kaderime küslerim,
Bende beni hiç yanıltmaz hislerim,
Beni benden başka anlayan olmaz.
Kendi düzenimi kendim yıkarım,
Varsa vardır yoksa şaşkın bakarım,
Zalime zorbaya yoktur yakarım,
Beni benden başka anlayan olmaz.
Dar günümde gerçek dostu görerim,
En azından bir teselli ararım,
Gizli kalır bende kârim zararım,
Beni benden başka anlayan olmaz.
Bazen dosttan dost olurum ben bana,
Nedir bu garezim kinim bu cana,
Ben bir yana nankör dostlar bir yana,
Beni benden başka anlayan olmaz.
Bilki kimse ayıramaz tırnaktan eti,
Veysel der herkesin kendine göre vardır kıymeti,
Ben tanımam olur olmaz her iti,
Beni benden başka anlayan olmaz.
Kayıt Tarihi : 8.3.2012 13:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!