06.01.2000 Şanlıurfa/Viranşehir
Anlatıyorum anlayamıyorum inan
Tek sermayem sözlerimde yalan
Bir şekilde anlamalı insan
Anlatıyorum anlayamıyorum inan
Yalnızlığı çığırıyor her an
Cezvede kahve çabuk kaynıyor
Parmaklarım tütünle sararıyor
Çok içiyorum anlayamıyorum inan
Var mı aşkın külünden şahlanan
Gülünden geçip harına tutulan
Var mı ser verip meçhule koyulan
Soruyorum anlayamıyorum inan
Süzülürken çok şey anlatır duman
Dumanın zihninde akıyor zaman
Mazinin zehridir gözlerimde yaşlanan
Bakıyorum anlayamıyorum inan
Zerk aleminde inliyor her damla kan
Tek sermayem sözlerimde yalan
Bir şekilde anlamalı insan
Hissediyorum anlayamıyorum inan
Kayıt Tarihi : 4.7.2022 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnızlığın anlaşılmazlığının tezahürüdür.
![Muhammed Yusuf Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/04/anlayamiyorum-inan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!