Realist bir aşkın sürrealist uzantıları eşliğinde
Maddeden fışkırırken mana alemim
Ve bir kayayı tuzla buz ederken elemim
Babasını teselli eden çocuklar gördüm
Yaşamın feleğinden ruhuna geçitler ördüm
Paralel evrenlere açılan kapılar gibi
Tüm hücrelerimi yaşam evrenine sürdüm
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta