Sanatından bahsetme, herkes kendi derdinde
Çoluk çocuk akraba, her gün kendi işinde
İz bırakan insanlar, kendi izi peşinde
Sen de gitme bir yere, otur kendi evinde…
Anlatma dinlemezler, kaç eserin var diye
Eserin önce sana, sonra halka hediye
Çok dağınık yaşarsan, kaptırırsın kediye
Şöhrete ilgi duyma, kul olursun kötüye…
Yazıp oku ve sakla, orta yerde kalmasın
İsteyen bulur okur, vefasızlar almasın
Başları ağrıyanlar, sana kusur bulmasın
Değerini bilmeyen, kendini hiç yormasın…
Teknoloji çağında, vurdumduymaz çoğaldı
Derdimiz hiç bitmiyor, hayâlleri yel aldı
Vefalı hiç kalmadı, elde bozası kaldı
Hak edilen alkışı bile hırsızlar çaldı…
Elimizde bir valiz, içinde kefenimiz
Başımız dik yürüdük, bilinir şerefimiz
Er geç mazi olunca, hatırlanır ismimiz
Kanaatkâr olmaktır, bizim bitmez işimiz…
2.1.2016
Erol GüngörKayıt Tarihi : 2.2.2016 08:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
