Bir gün evdeyim yine
Elimde var kalemim
Zaten olmazsa olmazım
Kağıt ve kalemim
Düşünüyorum seni
Nasıl anlatayım seni?
Nerden başlasam?
Nasıl bitirsem?
Hangi dilde bu sonsuz güzellik anlatılır?
Bende bilmiyorum ki
Anlatılsaydı eğer;
Bulmuştum şimdiye kadar.
Oldu mu sevdiceğim?
Yine anlatamadan kapattım
KALEMİMİ...
Kayıt Tarihi : 7.7.2018 00:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her seferinde, çalışırken anlatmaya o'nu, yaşadığım bir hadise.
![Ozan Tufan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/07/anlatirken-seni.jpg)
Bazan insan ile şeytan arası
Kimi sorgu tutkusu...
Kimi korku tutkusu...
Bazan zengin ile fakir arası
Kimi varlık tutkusu...
Kimi yârlık tutkusu...
Uyuştuğumuz tek ortak yanımız var;
Uyar herkese "mânâ" akşamdan akşamları......
Her efkâr sonu köşe bir meyhanede
Hep beraber kafayı "yorum" çekmek!
TÜM YORUMLAR (1)