Yok olmuyor işte,
Bu kaçıncı kağıt yırtışım.
Niye anlatamıyorum seni
Yoksa ben mi beceriksizim?
Başım ağrıdı, beynim zonkluyor.
Parmaklarımı hissedemiyorum artık.
Kağıtlarım da tükendi.
Kalemlerim bitti.
Olmuyor işte olmuyor.
Anlatamıyorum seni.
Sonunda anladığım tek gerçek;
Kabiliyetsizlik ne bende,
Ne de kalemimde.
Yok bu çözümsüzlüğün çaresi,
Çünkü, hiçbir şey
Senin güzelliğini anlatamaz.
Kayıt Tarihi : 24.12.2008 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Tulganer](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/24/anlatamiyorum-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!