Anlatamamanın Sancısı Şiiri - Seyrani Göl

Konuşmak istedim,
ama her harf
boğazımda bir düğüm gibi asılı kaldı.
Kime anlatsam
ya acele etti
ya da hiç kalmadı...

Anlatmak
öyle kolay değil
kalbinin kırıldığı yerleri.
Herkes duyar sesi,
ama kimse hissetmez
sesi taşıyan acıyı.

O yüzden sustum.
İçime daldım
bir sancı gibi sarkan kelimelerle.
Ne tam cümle oldular
ne de unutulabildiler.

Anlatamadım...
çünkü anlayacak kimse yoktu.
Bilen sustu,
bilmezler ise
öğüt verdi.

Ben,
bir aynanın karşısında
kendime mektup okur gibi yaşadım.
Söylediğim her şey
bir yankıdan ibaretti.

Zamanla şunu öğrendim:
Herkesin kalbi var
ama herkesin içinde
“gönül” yok.
Ve gönlü olmayan biriyle
dilin neyi paylaşılsın?

Anlatamadıklarım büyüdü içimde,
büyüdü de
bir sükût ormanına dönüştü.
Adım attıkça aklıma geliyor şimdi
kırık anılar…

Ve evet,
bir acıyı anlatamamak
bazen onu yaşamaktan da ağır.
S.GÖL