Anlatamadım; sözlerim acizdi hep, hiç bir araya gelmedi.
Gelseler de kırık döküktü, bir anlam ifade etmedi.
Titreyen dudaklarımdan kelimeler değil çaresizlik dökülüyordu.
Sonra sustum, düşündüm, dinledim; sustum, düşündüm, vazgeçmedim.
Vazgeçemediklerimin yanında, vazgeçtiğim canımın bir önemi yoktu...
Kayıt Tarihi : 8.3.2023 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hani içinden bin tane düşünce geçer bazen ama bir tanesini karşındakine anlatamazsın, hani bazen bin tane düşünceyi anlatırsın da bir tanesi bile anlaşılmaz. İşte o zaman vazgeçersin önce; sonra vazgeçtiklerini ve vazgeçemediklerinin muhasebesini yaparsın. Heyhat..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!