Anlatamadım Gönlüme Şiiri - Yavuz Aydın ...

Bu gece rüyamda seni görüp uyandım yine
Uyku tutmadı birdaha özlemin damla damla doldu gözlerime
Sanki patlayacak volkan misali kor alevler birikti yine yüreğimde

Çözemedim doygularımdaki kör düğümü mecburen sessizliğe tutunup sustum
Zannettimki karanlığı daim olan bir dünyada doğmuşum
Sabahın olacağını güneşin doğacağını bile unuttum

Sadece seni unutamadım
Vazgeçmediki gönlüm işte ona anlatamadım

Canımı dişime takmış çırpınıyorum gecenin bir yarısında
Etrafında dolanıp seni aradım yokluğuna bağlandığım noktada
Sadece hasretin vardı o anda bekliyordu yine ecel gibi baş ucumda

Sensizliğin ruhumu işgal ettiği duygularıma yenik düştüğüm andı o gece
Sanki vefasızlığını ifade eden bir tebessüm vardı yüzünde
Sanki bakışların bile deyişmişti resminde
Senin için bir hevesti arzularına ulaşıp beni çoktaan unuttun belkide

Ya ben seni neden unutamadım
Söz dinlemezki gönlüm işte ona anlatamadım

Tazelendi gönül yaram bu gece geri döndüm terk ettiğin yıllara
Zerre kadar şans bulamadım ancak bakınıp durdum boş duvarlara
Köz köz aktı çaresizlik içime sanki hatıralarını sıktırmış gibiydim avuçlarıma

Sanki bilerek razı olmuşum beni bağlayan bir neden var bu tutkuda
Demekki yaşarken ölmek bu olmalı hep ayrı tutarya bedenimi ruhumda
Biliyorum sen beni çooktan kalbinden silip unuttundur aslında

Ama ben seni hiç unutamadım
Kabullenmezki gönlüm işte ona anlatamadım