Anlatamadım Şiiri - Emir El

Acının eşiğindeyim
Yok olmak ya da sarılmak
Ruhum parçalanıyor, parçalarını seriyor
Serpiyor dağılıyor.
Var mı oluyor yoksa böyle?
Silinen ruhların yazdığı bedenler
İçi boş bedenler kirli kalanlar
Temizliğini silerek sağlayanlar
Ölümsüzlüğüme ölüm katıyorum
Yolda kaldım.

Önüme bakamıyorum ,baktıkça gözlerimi çeviriyorum
Nereye akıyordu bu zihin;
Silik geçmişe dönemezdim
Acı çekmeye yeltenemezdim
Nereye dökeceğim nefreti;
Harcamalıyım vücudumdan sıvılarla onları
Nereye kadar bu yol
Yolda kaldım.

Aşkımı sessiz çığlıklarıma haykırmaya başladım
Neredesiniz neden kimse duymuyor
Tüylerim diken diken
Sanki seslerim o an imkansıza ulaştı,bir sana ulaşmadım
Laflarım yarıda kaldı gökyüzüne süzüldü buharlaştı
Yolda kaldım.

Yol aslında bedenimden akan kan değil zamandı
Her şeyi perdeleyen zaman, unutturacaktı bana seni
İstemiyordum
senin acılarını bile istiyordum
Hala seni yaşayabilmem için
Yarım kalmış kalbimde
Yolda kaldım.