Zor…
Seni anlatmak çok zor!
Sen öyle bir şeysin ki;
Su gibi içince rahatladığım,
Nefes gibi solukladıkça ferahladığım,
Ruh gibi; candayken yaşadığım...
Tüm bunları anlatsam da;
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Zor…
Seni anlatmak çok zor!
Sen öyle bir şeysin ki;
Su gibi içince rahatladığım,
Nefes gibi solukladıkça ferahladığım,
Ruh gibi; candayken yaşadığım...
Tüm bunları anlatsam da;
Sensin benim tek anlatamadığım!
(13.07.2001-Birecik)
NE GÜZEL BİR TAKILMA VE O TAKILMADA HALA YAŞAMAK .........................
SEVGİLER
MÜZEYYEN BAŞKIR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta