gökyüzüne bakıyorum usulca
bulutları bir şeylere benzetiyorum
bazen ben bile korkuyorum
benzettiğim canavarlardan
en sevdiğim bulutumu
karıncadan bile ufak
vicdansızca parçalıyor o küçük uçak
ana avrat küfrediyorum
duymayacak biliyorum
ansızın üstümde bir sinek
başımın üstünde dönüp dönüp
dikkatimi dağıtıp
bakmadan arkasına
gidiyor uzaklara
hafif bir rüzgar var
rüzgarın getirdiği tozlar
gözüme kaçmasın diye
gözlerimi kısıyorum
yeni doğan kırlangıçlar
maviye de aç sanki rüzgara da
biliyorum bunların hepsi
özgürlüğün ve huzurun ta kendisi
tek metelik bile gerekmez üstelik
gelin dostlarım gelin!
kafanızı koyun toprağa
bulutların anlatacakları var daha...
Kayıt Tarihi : 10.7.2014 03:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)