Anlatacaklarım Var Şiiri - Murat Gevrek

Hep olmayacak ya
Hâkim zülüm dünyaya
Biz özgürlüğü tattık
Dünyanın en nefis meyvesiydi
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…
Unutma bizi
Biz aydınlık için gidenleriz
Topla tüfekle değil kalemle dövüşenleriz
Un gibi beyaz kalemlerimiz
Kör gibi alevdir, alevdir şiirlerimiz
Namussuza…
Çorak topraklar gibi çatlamış dudaklarımız
Açlığından insanlığın
İnsan gibi sevmenin tokluğuna
Ve asaletine, zarafetine Anadolu’mun annelerinin
Ve avuçlarında kar suyu gibi soğuk bir ter, gülümsesen kızaran yanaklarıyla çocuklarımıza
Ve Özgürlüğümüze dillerimizden dua gibi düşüremediğimiz beyaz hasretimize özgürlüklerimize
Bir süngüdür şiirlerimiz
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…

○ 2

Beni unutma
Biz bin bedenden tek beden olanlarız
İnsanın utanç dolu çıplağına
Adamlık gömleğinin kumaşını dikenleriz
Adımız Nazım oldu bir zaman
Hasret çektik kuru ağaç gibi toprağa
Yüz bin elle dokunduk Anadolu’ya
Köklerimiz olsa da Moskova’da
Daha önceleri Orhan Veli’ydik
Kursağına lokma düşürmeden
Senin halini düşünen bizdik
Neyzen’dik boş verdik ömrün mızrabına
Hiç’in Mükaddes-i Azap-ı anlatabilmek için sana
Attila İlhan olduk
Mıh gibi ezberledik sevdiğimizin adını
Dile geldi bir vakit Namık Kemal’in kalemi
Nüsret dedikte Aşk-i İbadeti anlattık
Ahmet Arif ne güzel söyledi
Biz ki
Bu hasret için
Demirden prangalar eskittik
Daha niceleri, daha nice yüzlerimiz oldu, nice isimlerimiz
Neleri anlattık bizler size
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…
○ 3

Kurtardık insanlığı prangalı esaretinden
Karanlık orta çağ zihniyetinden
Ama esaret bitmedi
Kurtaramıyoruz insanlığı paranın esirlerinden
Çünkü kördü onların gözleri
Çünkü it sürüsü gibi kokuyorlar
Çakal sürüleri gibi pusudalar
Ellerimize kelepçe vurup mahpuslara attılar
Otuz yedimizi Sivas’ta yaktılar
İşlemez ama özgürlüğün tadına varana
Orospunun kurşunu
Kırılsa da idamımıza kurşun kalemlerin otuzu
Ne bombalar öldürür
Ne de arkadan sol kaburga kemiğimize sıkılan kurşun
Şiirleri
Onlar bir ve bir ölür
Çürür cesetleri
Toprak olur
Ama biz, biz ölümsüzüz
Oldukça aydınlığımıza dokunan gözler
Edebi lisan
Anladıkça insan
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…

○ 4

Kalemi riyaya dönende oldu içimizde
Geçirip kellesini gövdesine bağlayan boynuna
Hainin uzattığı köpek tasmasını
Köpek kulübesine atılacak kemiği sıyırmak için bekleyen
Oysa ben açım hakkım kadar
Ama ondan, onlardan
Yüz bin kat daha tokum
Bu savaş niçin…
Bu savaş özgürlüğün adı işte
Bu savaş insanlığın gömleği
Aşk-i endam bu savaş
Bir mavzer kurşunu yatağında duramayan şiirlerimiz
Şiirlerimiz insanlık gömleğinin kumaşı
Hint ipeğinde daha değerli
Hint ipeğinden daha zarif, daha güzel
Bir miras şiirlerimiz
Paranın alamayacağı
Paranın yazdıramayacağı
İnsanlık onurunun küllerinden doğan…
Bu savaş niçin
Bu savaş özgürlük için
Eşitlik
İnsanlığın aklının tavan arasına yaşama onurunu çakabilmek için…
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…
○ 5

Elbet aşkı da bilirim ben
Ama ellerinden tutup sevdiğimin sinemaya götürmek için sev-mem ben…
Cep telefonunun kontur matematiğine bağlamam sevgimi
Aşk için ölmem
Seni seviyorum ile başlamaz hiçbir aşk
Hiçbir aşk bitmez
Bende ekmektir bende aş
İnce ince dokunacak kumaş
Aşk güzel şeydir
Aşk olmasa da yanında sevdiğin yinede sevmeye devam etmek-tir…

Ben âşık olunca
Aşık kemiğimde oluşur bir sancı
Bir anda bin atar sol göğsümün altı
Radyomda onun sesini çığırır
Sokaktaki insanda
Duvardaki resimde ona benzer
Durakta ki insanda
Ben âşık olunca
Daha sık keserim sakallarımı
Her sabah boyarım pabuçlarımı
Daha bir güzel gelir
Gökyüzünün mavisi
Ormanın yeşili
Sonbaharın sarı elbisesi

Ben âşık olunca daha sık şiir yazarım
Daha bir içten gülümser dudaklarım

Ha birde korkarım her zamankinden fazla
Daha bir kafaya takarım dünyada olup biteni
Daha bir ülkemin sorunlarını düşünmeye başlarım
Hatta insanlığın hatta dünyanın

Elbette aşkı bilirim
En koyuda yaşayan benim
Ama düşmem elden ayaktan
Daha güçlenirim
Daha bir yaşamak Sevinççi dolar içime
Ben yalnızlıkta olsam bile
Ben seviyorsam eğer

Ve şairler sevdi mi
Ölümsüzdür sevdikleri
Ve şairlerin sevdikleri
Yazdırır ölümsüz şiirleri…
Çünkü
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…

○ 6

Bir başkası gibi görme beni
Unutma, unutma beni
Aramıza girmesin büyük dağlar
Kesme sesimi
Pir Sultan Abdal’im ben
Öküzünün gözünden öpen
Âşık Veysel Karani’yim
Toprağı kazmayla bel ile döven
Halkımın kölesiyim ben
Yalnızca senin sesini dile getiren
İnan ki dönmedim Mustafa Kemal’in izinden
Bayrak dedim, vatan dedim, halk dedim, hak dedim
Komünistsin dediler, açlık dedim
Ateistin dediler, insanlık dedim
Provokatörsün dediler, özgürlük dedim
Aramıza utanç duvarları çektiler
Sürdüler bir ilden bir ile beni
Bir başkası gibi görme beni
Senin sofrandan geldim
Öğünümde senin sofranda yedim içitim
Ben beyzade konaklarında doğup büyümedim
Açtık hep beraber
Hep beraber çalıştık

Bir başkası gibi görme beni
Horlama, hor görme beni
Buruşturup kâğıt mendil misali bir köşeye atma beni
Oku, oku beni
Unutma şiirlerini, şiirlerimizi
Dinleme seni ortaçağ karanlığına mahkûm etmek isteyeni
Diren kitap ile
Tut ellerimi aydınlığa yürüyelim birlikte…
Ayın ışığı aydan karanlık
Yıldızlar düşecek gökten
Bileşip bin beden oluşturacağız bir bedende güneşi
Kovacağız zihnimizden fitne fesat karanlık illetini
Yobazlığa dur diyeceğiz insanlık onuru için
Çocuklarımız çocuk olacak
Kültürlü ve Özgür ve oyunlar oynayacak doldurup sokakları
Kadınlarımız kadın olacak, erkek kadar eşit
Ve dünyanın hiçbir halkı bombalardan korkmayacak
Ve sevdalarımız insanca olacak
Ve aşkı tadacağız bir gün
Ve endişelenmeyeceğiz çocuklarımızı insanca yaşatamayacağız diye
Onlara ayakkabı alabileceğiz hem de iki çift
Elbise, kitap, defter
Ve doyacak karınları
Ve boyunları bükük durmayacak
Ve gizlemek için uğraşmayacak yırtık topuklarını
Göreceğiz, göreceğiz elbet bir gün aydınlığın sonunu
Yıkacağız hanedanlığı zorbanın kurduğu…
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…

○ 7

Ve çocuklarımız sekizinde yahut onunda
Başlamayacak sokakta ayakkabı boyamaya
Mendil satmayacaklar
Araba camı silmeyecekler kırmızı ışıkta
Öküz niyetine koşulmayacak hiç kimse karasabana
Öküz arabalarıyla taşınmayacak hamile kadınlar doktora
Rögar kapaklarına düşüp ölmeyecek bu ülkede çocuklar
İşçim pazarda iki tur atmayacak
Memurum boş filelerle dönmeyecek evine
Emeklim kurtulacak üç kuruş için beklemekten kuyrukta
Hiç kimse çiftçime len diyemeyecek bu ülkede
Anama dil uzatamayacak
Babamın malı diye satamayacak ülkemin toprağını
Tiner bali müptelası olmayacak artık gençlerimiz
Hiçbir baba kızını almayacak okuldan
Okuyacak küçük eller
Aydınlık düşünceleri çakacağız insanlığın zihninin tavan arasına mıh gibi
Bizi kitaplar kurtaracak
Sivas’ta yakılan otuz yedi aydınımız kurtaracak
Ulaşacağız Mustafa Kemal’in gösterdiği menzile
Kurtaracağız insanlık onurunu
Hadi ellerimden tut
Hadi, hadi el gibi görme beni
Adım umut kızım benim senin adın özgürlük
Adım şair kızım benim senin adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…
○ 8

Ve ben
Etten
Bedenden
Kemikten
Yaratılan ben
Türk şairi Murat Gevrek’in ben
Kim dönerse dönsün
Ben dönmeyeceğim sözümden
Kalemim en güçlü silah
Kalemim büyük bomba
Kalemin bir atom bombasından bin defa kuvvetli
Ne işkenceden zulümden
Nede zerre korkarım ölümden
Susmayacak kelemim
Vazgeçmedikçe âdem âdeme ettiği itibar-i zulmünden
Çünkü
Adım umut kızım benim adın özgürlük
Adım şair kızım benim adın şiir
Bak cümleler devrik kızım benim
Devrik cümlelere selam verelim…