Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
ne samimi sıcacık ne güzel bir eser...olmuyor ....sayın hocam vallahi şiirlerinize 10 puanın altında puan veren haset insanlra çok gülüyorum..adam gibi bir yorum yapmaktan aciz alçaklar sözüm ona düşük puan vererek bir halt edecekler...işte meydan işte pehlivan...bitmiştir...
cani gönülden kutlarım eserinizi...büyük beğeniyle okudum, üstadım...saygılar, selamlar
bir tahterevalliye benziyor yaşam. ağırlıklar eşit olmayınca olmuyor, oyundan zevk alınmıyor. teşekkürler yine. saygılar Usta
Attilla İlhan'ın Aysel git başımdan şiirini anımsadım son dizelerde... Yüreğinize sağlık...
benim siyah denizlerimde
senin beyaz aydınlıkların kararıyor.
olmuyor kardeş, olmuyor.
Güzel bir şiir
duygudaki yoğunluğu basit türkçeyle anlatan şiirleri sevdim hep.. lafı gevelemeyen şiirleri.. bu yüzden çok beğendim bu şiiri... saygılar sunarım üstadım..
Belkide şairin karanlık denizleri olması,onları aydınlatmak
içindi.Bu aydınlık kendi bulutlarında sallanmak isteyenlere
bir lütuf olacaktı.Şair karanlık denizlerinde yüzerken.
Saygılar Cevat Bey.
Olmaz çünkü yaşanılan dünyalar farklı. Ülkelerin sınırını koyan bile bu olmazlık değil midir? Bu sınırın insanın evine kadar çekilmesi bile bu yüzdendir.
Hayır demesini bilmeyenler sahte gülücüklerle dolaşırlar. Güzel dünyaları kuran samimiyettir. Samimi bir sesin yükseldiği güzel bir şiir okudum, teşekkürler Sayın Cevat Çeştepe.
Duygularda çelişki mi desek acaba? Gel ,gitler met ve cezir siyah ve beyaz aydınlık ve karanlık bu zıtlıklar bu düşündüren,aykırılıklar sermayemiz olsa gerek .Ne diyeyim aydınlıklarınızı karartmasınlar üstad hoşçakalın.
Bir olay bazen nasıl derinden vurur yüreğimizi. Ama bakarız ki karşımızdaki insana hiç işlememiş bile. Göremiyor, duyamıyor...Böyle insanla ne paylaşabilir ve ona ne kadar ulaşabilirsiniz... Bu eşiniz de olabilir, iş arkadaşınız veya başkası... Gördüğümüz ve hissettiğimiz sadece aradaki kalın bir duvardır. Ne sesimizi duyurabiliriz oradan, ne de çabalarımızı anlatabiliriz. Çâre birbirini tüketmemektir. Ama nasıl?
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta