yaşadığım bir mevsim
Sensiz bir mevsimdi yaşadığım, dünya karanlık çöldü,
Sahrada dolaşırken kalbim buz tutmuştu,
Tabiatım kuru soluktu gülüşüm, ah dı dudağımda gözümde gözyaşı,
Umut göğümde binlerce parlak yıldız parlak ve güzel,
Hepsi de kara bir denizde boğulmuşlar,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta