Bir göz odada mutlu olurdu eski sevdalılar.
Şimdi oda sayısı kadar yalnızlık var.
Sofraya otururdu insanlar,
ağız dolusu haykırışlar.
Beton bloklar ardında saklı kalır sancılar.
Çaresizliğine hapsolmuş çiçeğin,
açmaz ne çok yaprakları var...
Kayıt Tarihi : 20.3.2018 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!