Bana rağmen der, her daim benciller.
Nerden bulmuş bilinmez bu özgüvenler.
Kuşkular zehirler coşar vehimler.
Zindana çevirir acınmak silah edinir.
İki ucu keskin bıçaktır, önce kendini keser.
Sevgi açlığı ama doygun bir mide.
Solgun bir hayat oluşur her daim içinde.
Umurunda olmaz tüm açık kapılar.
Tek sorun varsa oda kendinin.
Sakın bahsetme sorununda.
Kıyamet koparır şaşar kalırsın.
İlgi kendinden uzaklaşırsa aman ha sakın
Açmadıysa kendisi eğer ardından kapı.
Açmak halihazırda ne mümkün.
Anlamayasın neye tepkisi.
Uzak durmak olur kurtuluş müjdesi.
Kenan Gezici 10/02/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 12.2.2025 11:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!