Anlasan İnsan... Şiiri - Songül Akgün 2

İnsan ve İnsanlık....
Lık tan düşmeyin.....
Açlığı değil insalığı terbiye etmek....
Sabrı kaybetmek değil....
İçteki huzura ermek...
Bir ömrü garantilemek değil....
Yaşadığını bilmek....
Kendini tartarken.....
Terazi olmadığınıda bilmek....
Ve göz kulak dil beden vicdan...
Akıl yürek....
İnanmak....
Bütünüyle verilende....
Bir var bir yok bilmek.....
Mertebe makam...
Dünyadan geçince derler...
Hangi koltuktasın bakam....
İnsan her yerde İnsan...
İnsanlık aratma prensesim paşam....
Ve Kaç hikayeden Krallarda Kralicelerde geçmiş.....
Hayat bir başlayanda bitende...
İnsanda İnsanlığı seçmiş....
Ne bilmedin mi.....
Rüya bitince uyanacaksın....
Küçük prens Küçük prenses....
İnsan lığın takma adı olmadığını anlayacak....
Geldim İnsan gittim insan....
Gerisi mi yaşattığım yaşadığım kadar an....
İstediğin kadar çabalan...
Sorgusu Hayat olan....
Bir yaşam da....
Aslolan İNSANLIK....
LIK DÜŞsede CÜMLE de...
Sen Kendinde düşme Vicdanından....