Anlarsın Sanmıştım Şiiri - Güven Tekin

Sensiz yaşamayı, öğrenemedim.
Hayat zorla alıştırdı, beni sensizliğe.
Sigaram, dert ortağım oldu her gece.
Gecelere sor beni, seni nasıl özlediğimi, nasıl sevdiğimi.

Kurşunlara gelesin, beni yüreğimden, vurduğun gibi.
Deli divane oldum aşkınla, her gün.
Sen yine gelmedin, yüreğimin kanayan sevdası.
Kimse anlamadı halimden,sen anlarsın sandım,sende anlamadın.

Gül yüzün ile umut ektim, yarinlarima.
Hüzün düşürdün, garip yüreğime yine.
Sevdanla, kurşunların hedefi oldum, bir damla sevgiyi çok gördün.
Uğrunda gözlerim yaş doldu, yokluğunla.

Senden başka kimse,anlamaz anlayamaz sanmıştım.
Özleminle yakma yüreğimi, ateşlerde.
Sensiz ben nefes alamıyorum, yüzüm gülmüyor.
Yüzüm seninle gülüyor, yüreğimin sultanı sensin bilesin.

Varlığınla, ay ışığı vurur yüzüme.
Gamzende güller, papatyalar, açar yüreğim.
Dağların sisi,denizlerin suyu, havadaki bulut, kadar seni çok seviyorum.
Sigaramın dumanı, yüreğimin sultanı, benim dünyamsın, sen anlasana..