Anlarmışım Şiiri - Seyrani Göl

Sabahın köründeyim,
Geceyi biri yağmur yıkamış,
Şubat soğuğunun ayazındayım,
Evine meyhane kokusu götüren adamın bakışı ürkütüyor beni.
Darmadağınık zihnim çöp dolmuş,
Kimsesizliğe yürüdüğüm yollar ıslanmış.
Dağılmışım...
Bir el dokunmuş kaderime geceden,
Bir el, neyimi düzeltecekmiş...
Bir kadının sürmesi yanağından aşağı akmış,
Dudağında bir aşığın öpmek istediği hayal kalmış,
Bir ayak sesi üstümden geçer,
Acıtır üşümüş ellerimi...
Acıtır içimi,
Sızlar yüreğim...
Ölümü anlarmışım, anlarmışım ölümü,
Meğer tabutundan tutulan daha dünkü çocukmuş.
Ağlarmışım.
S.GÖL