Demli çayın buğusunda dinlenirdik.
Kimimiz şekerli, kimimiz şekersiz içerdik.
Gönlümüzde nem olurdu bizim.
Hep, acı kahveye yüklerdik hatırı.
Küllükte boş kalmazdı hani;
Uç uca yakılan sigaralarla dertleşirdik.
Hâl hatır sormadan da anlardık birbirimizi.
Kayıt Tarihi : 15.2.2016 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!