Anlamadı Kimse, Babam Şiiri - Arif Taner

Kaderdi, alın yazımdı tüm yaşadıklarım,
ya sabır dedikçe, üstüme geldi hayat ve dost sandıklarım,
kaçtım herkesten uzaklara kendimden bile,
Hani imtihandı ya herşey,
ben kaderin üstündeki kaderide yaşadım.

Kaderden kaçılmazmış, yaşadıkca anladım,
Aylardan 17 kasım, yıl 2009..
Dışarıda hava soğuk sanki gök yarılıyor,
Meğer en sevdiğimin canını almış insan görünen itler köpekler.

Gökler ağlıyordu o gece halimize,
Gece puslu bulutlarda hüzün,
Şimşekler çakıyor, yıldırımlar üzgün,
kopardılar aldılar babamı, canımdan canımı,

Derbeder oldum yıkıldım yaşamdan koptum, kimseler bilmediki içimde kopan fırtınaları.
Sebebi yoktuki dökülen kanın,
Canımdan can babam gitti,
Halimi kimselere Anlatamadım.
Oysa anlatmıştım yapmayın yanlış yol bu yol diye.
Ben anlatdım, dinlemedi anlamadıki beni hiç kimse.
Kaderin oyunu cilvesimidir bu yaşadıklarım niye,.

Dertler kederler üst üste gelir nedendir bilmem.
Yaşananların hepsi değilmiki bir imtihan, dayan yorgun yüreğim biraz daha dayan, bazen dayanamaz bunalır ya insan,
yinede sabret yaşadıklarında bu zalim dünyada imtihan.

Aklından çıkarmasın kimse sakın şunu, elbet yaşattığını yaşayacak görecek herkes sonunu, birgün düşürdüğünüz hallere sizlerde düşün,
Izdırabımı o zaman anlayacaksın.

Dedimki seviyorum demekle sevgi olmaz, yalanlarla yıkılan umutların yeri dolmaz, yıkılınca güven bir daha gelmez geri,
yinede anlamadı dinlemedi kimse söylediklerimi,

Ben anlattım durdum, görün dedim doğruyu gerçekleri
Birgün ektiğini ettiğini bulacaktır elbet her kişi.