Anlamsızlık Yüklü Şiiri - Kağan İşçen

Anlamsızlık Yüklü

gözlerinde hiçbir yer bırakmadım
kınayacak yer ayrılığa
hiçbir fikre sığmaz
seni düşlemenin ardından gelen
ağlayamamak
sesim sende kaldı
sesleniş borçlusun bana
uzaklara buğulu bir muştu

sözcükler ummanında
bir benim yüreğim kulaç atan
mevsimsiz talanlar gibi
sözcükler ummanında

hayatın ne kadar beyazı varsa giyindim
sırf senin karanlığın için
karalandım sende
karalandım
karalanmaksa bu

bentler kaleler yıktım
bir seni düşündüm
aşkın en uğrak yeri gözlerin
yüzün paso gözlerin

ömürsüz
tüm yanlışlık benim
tek işim seni sevmek
geldim bir doğruya çattım gözlerinde
yüreğim midir ki bilmem
aklımdan haraç alan
aşk kervan yalnızlığı
çöl yıldızlarıyla bakmalıyım sana
kervan yalnızlığı
katarları aşk ve yalnızlık
anlamsızlık yüklü

şimdi bir büyük düello
ufuk çizgisiyle yüzyüze
karşı karşıya bir kıyısızlıkla
yağmurun yağmadığı parçalar yüreğimi
sessiz
yek yoruma aykırı
sade dik bir çizgi
beni tam ortadan ikiye ayıran