Sakin sakin küçülen gözler
Damla damla kuruyan gözyaşları
ve Sen.
Ölüme susayan bir kalp
yılların yükünü çeken bir beden
ve yine Sen.
Izdıraplar yumağı olmuş eller
kırık dökük ve bir o kadar eski dudaklar
ve yine yine Sen.
Anlamsız yükler taşıyan iki kelime
Kara bulutlar içinde parlak bir gül gibi üç harf
ve o duyguları yaşatan yine Sen.
Eski anıları yadeden ve onlarda kaybolan
kahrolası günlerin içinde umut arayan
ve her seferinde yıkılan Ben...
Sana dokunamiyorum, saçlarını koklayamıyorum
elini tutup sonsuzluğa dalamıyorum
ama en azından senin acını o yüreğimi yakan
kahrolası acıyı çekmeyi biliyorum.
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
giriş kısmı çok güzel başlayan bir şiir ancak sonuçta sadeliğini yitirmiş, fazla kelime barındıyor...
sevgi ve selamlar :)
TÜM YORUMLAR (1)