Ellerimin soğukluğunun sebebi,
yokluğunmuş; bunu çok sonra anladım.
Tel tel üşüyen hatıraların da,
Ağardı saçlarım soğuk zindanlarda.
Mehtap sana imrenir, ardından gelir gece,
Dağlar sana yürür senelerdir sessizce.
Gökkubbe nasıl da almış rengini gözlerinden;
Ağlıyor bulutlar yokluğunda, neden?
Ey ruhumun sönmeyen ateşi,
Senin aşkın neden bu kadar nazlı ve elemdir?
Yıllardır sensiz aldığım bu nefesi
Kesip atman bana hediyendir.
Kayıt Tarihi : 12.10.2024 17:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!