Anlamsız Geliyor Bu Dünya

Çok anlamsız geliyor bana şu an birlikte yaptığımız yuva
Ne kadar eziyet çektik hatırlasana bu iki oda bir salona
Yavrular büyüğünce dar geldi bölmüştük salonu oldu oda
Sen olmayınca inan hayat anlamsız geliyor tad alamıyorum ya

Herkes yerinde odasında sen yoksun benim yanımda
Hatıraların dursa inan senin yerini tutamıyor daha da
Kalbim elim vücudum hatta burnum kokunu almıyor ya
Sen olmayınca canım hayat tad vermiyor benim gibi adama

Işık dediğin gibi tepeden vurunca insana,köksalıyorsun toprağa
Düşünemedik ikimiz hep geleceğimiz içindi çocuklar ve ihtiyarlığa
Zaman bile kalmadı baksana hayatın verdiği acıya yüreğimdeki yaraya
Sen olmayınca canım tad vermiyor artık bu dünya benimse yaşamağa
04.05.2008
Bahattin Tonbul