Anamdan doğunca senle tanıştım,
Akıl verdim akıl aldım konuştum,
Şaştım bu haline iyiden şaştım,
Hem fani hemde boş anlamsız dünya.
Cirit atar tilkilerle çakallar,
Bu haline durgun kaldı akıllar,
Dünya aynı dünya fani olan kullar,
Hem fani hemde boş anlamsız dünya.
Mecbur hayat olmayınca olmuyor,
Çile bitmez kader yüze gülmüyor,
Zalim dünya sende kimse kalmıyor,
Hem fani hemde boş anlamsız dünya.
Yerden yere vurur hali yamanı,
Ömür biter bir gün gelir zamanı,
Azrail'se dinlemiyor amanı,
Hem fani hemde boş anlamsız dünya.
Buruk gönlüm gam kederde yasında,
Kim inanır güldüm ondum desende,
Şeker kaymak bal börekte yesende,
Hem fani hemde boş anlamsız dünya.
Varmı acaba bu dünyaya yâr olan,
Gerçekleri görmez ancak kör olan,
Ölen ölür şaşkın kalır sağ kalan,
Hem fani hemde boş anlamsız dünya.
Veysel der ne gerek boşa koşmaya,
Sonra pişman olup derde düşmeye,
Günden güne alıştım özümden pişmeye,
Hem fani hemde boş anlamsız dünya.
Kayıt Tarihi : 9.9.2012 22:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!