Yıkılan bir binanın temel taşlarının çalınışı nasıl umursanıyorsa,
İşte öyle bir gözyaşıydı denize düşen.
Gökyüzü yüzünü ne kadar saklıyorsa o kadar karanlıktı etraf.
Güneşin doğuşu değil sabaha, bin asır geçse varmıyordu firaka.
Dipsiz kuyularda bırakıyordum özlemlerimin miadını,
Ve süresi geçmiş bir vazgeçişi örüp duruyordum üzerime.
Ne yapsam olmuyordu,
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta