Anlamıyorum Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

.

Neden ağlıyorsun, sen yeşil yaprak,
Niçin üzgünsünüz, filizlenen çiçekler.
Yaa sen gönlümdeki büyümüş, o ulu çınar,
İnanın… ben sizi anlamıyorum.

Neden bu kadar katı, merhametsizsin hayat,
Niçin sert esersin, dağlardaki rüzgarlar?
Ya sen…içimdeki, o bitmeyen fırtına,
Nedir istediğiniz, sizi anlamıyorum.

Neden gecelerimde, parlayan yıldız söndü,
Niçin bütün bulutlar, ıslatıyor her yeri.
Ya sen…içimdeki, o kaybolan umutlar,
Anlamıyorum…sizi anlamıyorum.

Neden kalbimde isyan, gözlerimde sen varsın,
Nedir sana bu hasret, neden bunca beklemek.
Yaa sen…içimde yanan, o bitmeyen arzular,
Nedir beklediğiniz, inan anlamıyorum.

Geçen her bir saniye, özür borçlusun hayat!
Sen yok ettin tükettin, bütün hayallerimi.
Bana en büyük ceza, ondan ayrı kalmaktı,
Sende bunu başardın, neden anlamıyorum.

Kurumayan gözyaşım, seni anlamıyorum,
Boşuna yanan yürek, seni anlamıyorum.
Değer miydi sevmeye, bunca çile çekmeye,
Anlamıyorum Gökhan…seni anlamıyorum..