Anlamıyorsun Şiiri - Celal Bahar

Anlamıyorsun...
Bu bendeki,
Canın bedenden gitmesi,
Ya da,
Ruhun teni terk etmesi değil.
Canın can çekişmesi.
Damardan kan çekilmesiydi...
***
Anlamıyorsun...
Bu bendeki,
Aşk ya da sevgi değil.
Aklın baştan gitmesi,
Kalbin atmak yerine,
Tir tir titremesiydi.
***
Anlamıyorsun...
Sen olmayınca,
Hiç bir şey olmuyordu.
Güneş geceye doğmuyor.
Şifa dertliyi bulmuyordu.
Yokluğunda yüzüm gülmüyor,
Bedenim ölmüyor,
Dünyam desen,
O bile dönmüyordu.
***
Anlamıyorsun...
Sen olmayınca,
Mezar ölüyü,
Ölü diriyi istemiyor.
Ay bulutu,
Bulut yağmuru beğenmiyordu.
Hayatın anlamı desen,
Hiçbir şey ifade etmiyordu.
***
Anlamıyorsun...
Sen olmayınca,
İnsan nefes almayı unutuyordu da,
Yokluğunu unutmuyordu.
Sen olmayınca,
İnsan diken bile yutuyor da,
Bir lokma ekmeği yutmuyordu.
Anlamıyorsun...
Anlasaydın eğer,
Senden vazgeçemediğime kızmazdın.
Anlasaydın eğer,
Beni her gördüğünde yüzünü çevirip,
Bana böyle kıymazdın...