Sanki hiç gitmemişsin de,
Arkamdan sarılıp korkutacak gibisin..
‘’Hadi bir şeyler anlat ‘’ diyişini duyacak kadar yakın sesin..
Hani diyorum ya,
Sen hiç gitmemiş gibisin..
Yatak hala sıcak,
Sinmiş kokun, dağılmış odaya..
Astığın çamaşırlar bile kurumamış daha..
Şimdi,
Bekleme diyorsun..
Peki ya umutlarım?
Umutlarım diyorum.. Ne olacak?
Duyuyor musun?
Sen hiç gitmedin ki..Anlamıyorsun..
Karanlığına bulamak ellerimi,
Yapışmak yalnızlığın zoraki bağımlılığına..
Umut etmek senden, bir ses bir seda..
Kurtarılmayı beklemek gibi enkazlar altında..
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Ergün](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/15/anlamiyorsun-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!