anlamını bilmediğim kelimeler gibi bakıyorsun,
anlamsız ve umarsız...
adresini bilmediğin evin anahtarı var elinde.
eline değmemiştir bir papatya.
cennet ve cehennem gibiyiz.
beni sen bıraktın arafta...
öfkene mi feda ettin,
yaşanacak güzel günleri.
şimdi her bir yanım bir tarafta...
bir gün, ilerde yani,
bakarsan bu satırlara,
belki bir gülümseme bırakır dudakta.
sen; kurtların kemirdiği çeyiz sandığı...
akşamları yürüyemeyiz köy yolunda,
çiçekli elbisenle...
ki;bekleme artık durmuyor,
bizim tren o durakta...
Kayıt Tarihi : 2.11.2018 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!