Her hor yatıp hor kalkışta inleyen bir vicdan duydum
Ne edip neyleydiysem de yüreği susturamadım
Nefsin vahasız çölünde çok acımasız bir huydum
Ne kadar halt ettiysem de öz’e toz konduramadım
Gurur ve kibre akışta ıslah olmayan bir suydum
Şad ettin çürümüş ruh’u beni ancak feyzin paklar
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta