Anlamalı insan,
Bilmeli hali,
Duymalı suskunluğu.
Hissetmeli yürek sızısını…
Bir çift göze bakmalı ömrünce,
Aralamalı gönül kapısını,
Tercümansız okumalı yüreği,
Kırmamalı yürekten seveni…
Çekip gitmemeli insan,
Görmezden gelmemeli.
Ufka baktırmamalı,
El açtırmamalı…
Fırlatmamalı sözlerini ok gibi,
İçten içe kanatmamalı yüreği,
Kurutmamalı göz pınarlarını,
Beddua ettirmemeli insan…
Şiir gibi olmalı insan,
Çocuk gibi masum sevmeli,
Günahsız olmalı insan,
Kıblesini şaşırtmamalı…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 9.3.2016 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!