Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
İnsan kıymetli yanını kucaklamalı
Ölüm hayattaki en büyük talihsizlik değil.
Hayatın normudur.
Ama en büyük talihsizlik, hayatta iken Allah korkusunun kalbinizde ölmesidir.
Hoyrat olalım ki aşk aşığını yazsın.
Yüreğinize sağlık
En derin sevgi muhabbet ve selamlarımla
Çok teşekkür ederim Engin bey huzurla kalın, selam ve saygılarımla.
Bu kıymetli yorumunuz ile beni onore ettiniz çok teşekkür ederim üstadım , kadirşinas gönlünüze kalbi şükranlarımı sunarım efendim, huzurla kalın.
Selam ve saygılarımla.
İlmek ilmek dokunan Nadide kilim misali kelimeleri o kadar etkin ve manalı kullanan yüreğe selamlar harikulade bir eser okudum her zamanki gibi her şiiriniz gibi buda muhtesemdi
Ben çölde kum tanesi, bitmez yollarda tozum
Kalabalık yerlerde yalnız ve çok mutsuzum...muhtesemmmm
Bu kıymetli yorumunuz ile beni onore ettiniz çok teşekkür ederim üstadım , kadirşinas gönlünüze kalbi şükranlarımı sunarım efendim, huzurla kalın.
Selam ve saygılarımla.
Acıların ve zor bir hayatın çığlığı gibi hüzünlerle dolu bir şiir. Yazan usta kalemi tebrik ediyor ve kutluyorum. Başarı dileklerimle selamlar saygılar sunuyorum.
Çok teşekkür ederim efendim huzurla kalın.
Selam ve saygılarımla.
Kaleminize sağlık efendim harika dizeler selamlar saygılar sunuyorum
Teşekkür ederim efendim,huzurla kalın,selam ve saygılar sunarım.
Keşke bütün insanlar, birbirini kolaylıkla anlaya bilse ama çok zor alnlaşılıyoruz malesef.
Güzel bir şiirdi, gönlünüze sağlık
Teşekkür ederim Emin Bey saygılarımı sunar, esenlikler dilerim.
Anlaşılmak en büyük özlemimiz ve tek eksiğimiz ne yazık ki
Empati yoksunu bireyler olduk zaman içinde
Anlamlı dizelerdi Hatice hanım Kutlarım
.
.
Teşekkür ederim Sahra Hanım sevgilerle...
Anlamlı ve çok güzeldi beğeniyle okudum gönülden tebrik ederim saygılar
Çok teşekkür ederim İlyas Bey selam ve saygılarımı sunarım...
Yine çok güzel bir şiir kutlarım yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar efendim esen kalın
Çok teşekkür ederim Gülçin Hanım sağlıcakla kalın, selam ve sevgilerimle...
Okudum daha önce yorum yazdım.
tekrar geldim yine yazmak istedim.
Allahım çok güzel mısralar
Hem de 19 luk hece ölcüsüyle.
Harikasınız.
Teşekkür ederim Ömer Bey selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta