Bilseydim o gece,
Son gecemiz olduğunu
Yanına yatak diye koyduğum
Sandalyeye değil de;
Sıcacık koynunda yatardım!
Alnındaki ecelinin terlerini silmez;
Öperdim, yutardım sessizce...
Gecemiz epey zor geçti
Anlayamadı nöbetçiler beni;
Dediler rahat bırakın hastanızı
Normaldir O’nun
Yüksek ateşi ve nabzı
Dediler, Dediler de;
Gereğini yapmadılar
Ben çırpındım,
O’nlar anlayamadılar;
Sabah geldi doktorlar
Allah için çok çaba harcadılar
Ama ne yazık ki başaramadılar
Çünkü çoook ….geçti;
Canına can katacak diye umduğum
Ve tenimin sıcaklığı ile ısıttığım
Hayati sıvı denen
Kanı bile veremediler
Başınız sağolsun kurtaramadık diyen
Beyaz önlüklü doktorlara küstüm;
Beyaz kepliler ise,
Top yekün düşmanım oldular! ..
Bu muydu hipokratça
Ettiğiniz yemininiz
Ne yalan söyleyeyim;
Görevini en hızlı yapan
Yeşillere bürünmüş
Morg un görevlileriydi
Dediler rahat bırakın hanımefendi;
Eşiniz son nefesini verdi
Dediler,dediler de anlayamadılar beni
Son kez öpmemi bile
Kıskandılar besbelli
Sanki çok aceleleri varmış gibi;
Alıp götürdüler seni...
25.12.2000 seni kaybettiğim gün
DOST GÖNÜLLERDEN:
neden ya da nedensiz kaybederiz sevdiklerimizi
bir gelişlerde, bir de gidişlere ağlarız ya hani
işte öyle bir şey karakış'ın yirmi beşi
vefa abidesi şiirinizi
ve duygu dolu yüreğinizi kutluyorum.
saygım ve sevgim seven yüreğinize. Yazan: Suskunkoy/Murat Aydın Doma
Kayıt Tarihi : 8.3.2008 23:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Şiir değil buradaki yazılanlar; sadece; Şairin yaşadığı duygular (affınıza sığınıyorum)
bir gelişlerde, bir de gidişlere ağlarız ya hani
işte öyle bir şey karakış'ın yirmi beşi
vefa abidesi şiirinizi
ve duygu dolu yüreğinizi kutluyorum.
saygım ve sevgim seven yüreğinize.
Son gecemiz olduğunu
Yanına yatak diye koyduğum
Sandalyeye değil de;
Sıcacık koynunda yatardım!
Alnındaki ecelinin terlerini silmez;
Öperdim, yutardım sessizce...
Gecemiz epey zor geçti
Anlayamadı nöbetçiler beni;
Dediler rahat bırakın hastanızı
Normaldir O’nun
Yüksek ateşi ve nabzı
Dediler, Dediler de;
Gereğini yapmadılar
Ben çırpındım,
O’nlar anlayamadılar;
Sabah geldi doktorlar
Allah için çok çaba harcadılar
Ama ne yazık ki başaramadılar
Çünkü çoook ….geçti;
Canına can katacak diye umduğum
Ve tenimin sıcaklığı ile ısıttığım
Hayati sıvı denen
Kanı bile veremediler
Başınız sağolsun kurtaramadık diyen
Beyaz önlüklü doktorlara küstüm;
Beyaz kepliler ise,
Top yekün düşmanım oldular! ..
Bu muydu hipokratça
Ettiğiniz yemininiz
Ne yalan söyleyeyim;
Görevini en hızlı yapan
Yeşillere bürünmüş
Morg un görevlileriydi
Dediler rahat bırakın hanımefendi;
Eşiniz son nefesini verdi
Dediler,dediler de anlayamadılar beni
Son kez öpmemi bile
Kıskandılar besbelli
Sanki çok aceleleri varmış gibi;
Alıp götürdüler seni
Sevgili yirmili;
Şiirinizi dikkatlice okudum bunu bana okutmak zorunda mıydınız o kadar duygulu o kadar etkili kaleme alınmış ki gerçekten fena oldum işte ben şimdi seni anlıyorum gerçi bana ne kadar inanacaksın orasını bilmem.
Sevgili dost benim gözlerimde akmaya hazır iki damla yaş hep vardır bu gecede sizin bu şiirinizi okuyunca o iki damla gözyaşım yanaklarımdan aktı gerçekten çok etkilendim.
Sevgili yirmili bu şiirinizdeki aşk sevgi değil de nedir bak yaşayarak yazılan şiirler ne kadar farklı ne kadar etkili okuyanı bile ağlatabiliyorsunuz öncelikle başınız sağ olsun Allah sabır ve metanet versin
Merhunada ALLAH’TAN rahmet mekânı cennet olsun diyorum şiiri ilgiyle iki defa okudum.
Saygıdeğer dost; şiirinizin konusu ve anlatımı gerçekten çok etkileyici ama her şeye rağmen hayat devam ediyor acı ve mutluluklar iki kardeş gibidir ikisini yaşamaksa insan için kaçınılmaz bir durumdur.
Değerli dost öncelikle acınızı paylaşıyorum ister inanın ister inanmayın çok üzüldüm çok şiirinizi listeme ekleyeceğim 10 puanı fazlasıyla hak etmiş.
Şiirde nice paylaşımlara diyor en kalbi saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
……………………………………………Saygılarımla şefik aydemir.
Eşiniz son nefesini verdi
Dediler,dediler de anlayamadılar beni
Son kez öpmemi bile
Kıskandılar besbelli
Sanki çok aceleleri varmış gibi;
Alıp götürdüler seni
25.12.2000 seni kaybettiğim gün
Mine Yirmili
Mine hanım şiirinizi okurken, adeta sızınle o anları
yaşıyor gibi oldum. Bu dizi filmi gibi yazmış olduğunuz şiiriniz, beni yıllar öncesi hastane deki yaşamış olduğum acı anıları tekrardan yaşadım.
Kadere böyün eğmek mecburıyetindeyiz.
Rahmetle anıyorum. saygılarımla, sevgili dost.
Esen kaın mutlu ve sıhat dolu, uzun ömürlü bir hayat dılıyorum.
Hikmet Atiş
sızlere
Son kez öpmemi bile
Kıskandılar besbelli
Sanki çok aceleleri varmış gibi;
Alıp götürdüler seni
Öncelikle size baş sağlığı ve dayanılası sonsuz sabırlar diliyorum. Bu acıyı ve çaresizliği ben 1988 yılında teyzemin eşi olan eniştemde yaşadım hastanede. İnanın baştan savdılar, belki ömrü uzamayacaktı ama hastaneden ölümüne kadar olan 8 aylık süreci en azından bu kadar eziyetle yaşamayacaktı. 85 kiloluk dev beden 45 kiloya düştü son nefesinde.
Acılar insanı hayata karşı daha dayanıklı ve olgun hale getiriyor bana göre. Katlanmayı öğreniyoruz, kabullenmeyi öğreniyoruz, isyanın hiçbir işe yaramadığını öğreniyoruz.
Acıyı bizlerle paylaşan yüreğinize sonsuz sabırlar ve metanet diliyorum Mine hanım.
Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (21)