Anlam veremiyorum Şiiri - Serkan Kayan

ne yapıyorsun anlam veremiyorum...
seninle konuştukça daha da aşık oluyorum...
sen sustukça unutuluyorum...
içimi bir huzursuzluk kaplıyor...
senzsiz yapamıyorum...
seni düşünmeden bir dakikam geçmiyor...
seninle bir dakika mutlandırıyor...
bir bakıyorum hayat çok güzel oluyor...
nefesini ensemde hissediyorum...
birde bakmışsın sen bana uzak ben sana...
ne oluyor ne bitiyor anlamıyorum...
artık istemiyorum diye haykırıyorum...
dağlar taşlar inliyor, korkuyorda...
yüreğime söz geçiremiyorum...
tatlı bir gülüşün, masum bir bakışın,
ve o anlamlı sözlerin beni sana bağlıyor, kopamıyorum...
aslında kopmak istemediğimi de çok iyi biliyorum...
ama o yaşattıkların beni itiyor...
sana olan aşkım ruhuma sarılıyor...
sadece o beni koruyor...
şimdi yaşanılası bir ayrılık var önümüzde duruyor...
mecburuz buna...
zaten o en yakınlarda bile uzaktandan daha uzak olmadık mı...
o çocukça hareketler yıprattı...
merak ediyorum da neydi bizim çekindiğimiz...
kimdi bizi uzaklaştıran...
niye gizleme ihtiyacı duyduk...
zaten anlayanlar olmadı mı...
herzaman gelip bana sormadılar mı...
sana sormadılar mı...
hala onların kıskanç ve bir o kadar imrenerek baktıklarını görüyorum...
çünkü kusursuz olacaktık, hiç ayrılmayacaktık...
sonsuza kadar sen benim, bende senin olacaktık...
acaba gözemi geldik...
yoksa kadere yazılmamış mı...
ne olursa olsun,
ben seni kalbime yazdım, artık silemem...
olsun senden uzak olayım...
senin haberin olmadan evine gelip sana bakayım...
o güzel yüzüne bakayım...
olsun sesini de duymayayım...
üç tane resmin var onunla avunayım...
belki bir gün anlarsın kalbimden ayırmayayım...
artık içinde senin olduğun hayaller gerçek olur mu bilmiyorum...
hala çabalamaya gerek var mı onu da bilmiyorum...
bildiğim tek şey var
SENİ ÇOK SEVİYORUM....