Anladım Yalnızlığımı

Gecemi bürüyüp mavi çarşaflara
Aslı kayıp günde uyandırdım sabahlarımı
Gözlerimde kahrın çeperleri birikmişti
Ve yağmurlar dolgun samimiyetsiz dokunuşlarını
Tenimde gezdirdiği vakit anladım
Umuda damlayan
Bir çırpıda harflerle şekillenen şiirler bezedim sayfalarıma
Uyandırdı beni çatlamış aynaların yüzsüzlüğü
Ve kesikler halinde büyüyen yamalı yüreğimi
Dağıtıp yeniden diziyorum puzzal tahtama
Tozlu tebeşirler bulaştı imgelerime
Her bir cızırtısında anladım sesin içimde dağılan hükmünü
Yazmak mı şekillendirir yazılmak mı bilmeden
Büyük darbeler aldı cümlelerim
Anlamı derinleştirdikçe kapattıkça duygularımı
Kendime dönen yüzümü keşfettim
Kayıp bir adaya düştü ruh parçacıklarım
Geceyi karanlığından gün yüzünü aydınlığından mahrum ettikçe
Ve çizildikçe yüklü manalar
Tutuldukça alkışlar
Beğeniler arttıkça
Anladım yalnızlığımı