Anladım ki;
yürümüyor birlikte
bir gelip diğeri giderken.
Kısknırken kaybetmek,
ağlarken nedenini bilmeden,
sabrı dilemek gibi.
Anladım ki,
sevginin en uç noktası,
ruhta insanın ne istediğini
bilmesi,düşünmesi
gibi bir şey.
Sevmek bir iddia ise ispatı gerek,
Hayatı dolu dolu yaşamak
isterken,
Anladım ki,
içimdeki yangının sebebi sensin.
21.10.12/Bursa
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 10.1.2013 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çiçekli](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/10/anladim-ki-80.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!