Anladım Şiiri - Urungu Şad

Senden uzakta geçirdiğim koca bir senelik hislerimin az bir bölümünü yazabildim. Ne kadar zorlasam da kendimi, sensiz geçirdiğim bir günü üç sayfaya dökemedim. Her güne iki sayfa…
Biri sana, biride bendeki sana…
Sayfaların önü karayla, siyahla kaplı; arkaları umutla, beyazla…
Ayrılığımızla ve kavuşmamızla…
Kalemi elime her alışımda kendimi engin suların ortasında, yelkenlerinin sevgimle şekillendiği beyaz bir teknede yapayalnız, bilinmeyene doğru yol alıyormuşum gibi hissediyorum. Aşk rüzgarım her seferinde sana götürüyor beni, sana kavuşturuyor yorgun bedenimi; Ama sana sarılamadan uyanıyorum “Kahretsin, bu da mı rüyaydı! ” diye bağrınarak…
Bir daha yazıyorum “Bu sefer sarılacağım! ” haykırışlarıyla! Bir daha, bir daha, bir daha…
Bir daha…
Pes etmiyorum; Ama sarılamıyorum da…
Başka bir düşe girmeliyim diye düşündüm ve yola çıktım. Senin yoluna…
Aramıza koca bir sene koyan, gençliğimi anlamsızlandıran, rüyâlarımı bölen, beni o karanlık ve soğuk sokağın başında ağlamaklı bir hâlde yalnız bırakan senin yoluna! Gerçeğin ta kendisini rüyâya benzetiyorum; Çünkü bu karanlık hayatta senin güneşine yer yok! Yerin benim hayatım, benim düşlerim…
“İşte sen! ; Bana yaklaşıyorsun, nefesini hissetmeme çok az kaldı, tarif edemeyeceğim duygular var üzerimde; Ama tedirginlik yok. Neden olsun ki! , bu rüyâyı ben kurdum!
Bir senelik aradan sonra ilk defa bana doğru atıyorsun adımlarını, farkında olmadan…
Önüne çıkıyorum, donakalıyorsun. Şaşkınlığın sıcaklığını korurken “Ne işin var burada! ” diyorsun ve üç damla kan akıyor gözlerimden; özlemime, sevgime ve sana…”
Seni gördüğüm günden beri ellerim kelepçeli, o an hissettiklerim hâlâ kor misâli içimde…
Bu yüzden yazamıyorum, kelimeleri bir araya getirip sana sunamıyorum. Eski günlerdeki gibi, beraber olduğumuz günlerdeki gib! Ben sana pek fazla bir şey yazamıyorum. Yanımdaydın, canımdaydın; hissettiklerimi gözlerine akıtıyordum. Hayatımda ilk defa kendimle gurur duyuyorum; Çünkü ben sensizlikte, her şeyimle seni yaşıyorum.
Anladım ki;
Bir kere görüp asırlarca yanacak kadar,
Bir kere öpüp asırlarca ölecek kadar,
Kainattaki gizli kalmış sırlar gibi;
Kimsenin bilmediği bir sevgiyle
Seviyorum seni…

Orçun~