Gecenin kıyısında durmuşum,
Kararsız adımlar atan,
Ama Kendisinden emin...
Biraz yıkık bir sesle; '-benim yolum budur
Gerçektende öyleydi,
Orda duran biz aslında bzi değildik,
Önceden hep hastalıktan ölünür sanırdım...
Meğer hasrette öldüüryormuş...anladım
Öyle insanlar sıkıştırmışımki şu kısa ömrüme,
kendisine saygısı olmayanlar,
kendi öfkesinde boğulanları tanıdım,
AŞKI TANIDIM...
Yağmurlar yağdı serin eylül akşamlarında üstüme,
Islandım...Yalnızlığıma ağladım...
Derler ya erkekler ağlamaz...
ağlarmış anladım.
Kayıt Tarihi : 25.10.2005 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!