Soğuk mevsimlerin
En sıcak yanıdır telefonda
Yüreğini okşayan yârin sesi…
Derin bir nefes çekip,
Bir uzaklığı bir nefes kadar kısaltmak ister insan.
Hani bir yudum çay ılık ılık akar ya içine
Ya da
Yar, karartıp odanın ışıklarını,
Seninle hayalinle yudumluyorsa kahvesini
O şehrin buz tutması vız gelir.
Ve rüzgâr aynı sesle öper, üflediğinde buğulanan camları.
İşte o an pencerede iki harf, bir yürek belirir.
Hiç anlam veremedim bir kalbe saplanan ok fikrine.
En nihayetinde kalbin içine değil de dışına yazılan harflere
Oysa senin şehrinin soğuk olmasının,
Bürokratik bir nedenden olduğunu sanmıyorum.
Çünkü bir şehir üşüyorsa,
İçindeki insanların sıcaklığından utandığı içindir.
Karla karışık yağ içime, sıcacık
Çünkü kar yağınca değil, eriyince üşür bir şehir.
Ve kardan adam yapan insanların
En büyük kârı adam gibi adam olmasıdır.
Çok kirli adamlar yaşar anakentlerde
Bir güzelliği yıkmak için yarışırlar üstelik.
Adam olmadıkları için,
Kardan adamları bile tahammül edemezler.
O yüzden çok gözyaşı dökmüş çocuk bilirim.
Hayaller gerçekleşip hemen ardından yıkılınca daha çok gözyaşına karışır.
Bir şehrin meydanlarında,
İnsanlar sevgi dolu slogan atıp,
Aşk dolu pankartlar açıyorsa.
Ve “aşk yasaklanmışsa halka açık yerlerde”
Her doğruyu her yerde söylüyor olmak,
Onuncu köyde yaşamak demektir.
Öyleyse bu yolculukta,
Bavulumda resmin,
Sürgünlere giderken alnında dudaklarım,
Omzumda gözyaşlarının yükü
Özlem dolu mektuplarım olacak.
Bana kokunu gönderemesin biliyorum.
Üzülme sakın, bir şair dizesini anımsarım
Özleyince yârin kokusunu alırmış sevgili
Elbet hayal de olsa tutarım ellerini
Yaz - bunu bir yere…
Öyle ya da böyle
Bu soğukluğa son verecek bir mevsim gelir.
İlkbahardan sonra
Sonbahardan önce…
Bilirsin çiçeklerin mevsimi yoktur aslında,
Kışın açan kardelene,
Yazın gülümseyen güllere baksana…
Güneşin ya da yıldızların ışık saçtığı bir evrende
Geçiş üstünlüğü aşka ve sevgiye aittir.
Biz Anadolu’nun yara dolu olduğu bir kentte,
Yâre doyulmadan, toprağa düşen tohum gibi
Düştükçe çoğaldık.
Dolayıp dilimize sevda türkülerini,
Yeni bir sevdaya yelken açtık.
Aşkın olmadığı bir yerde,
Gökyüzü ve deniz mavisinin bir anlamı yoktur.
İki sevgilinin bir birini düşünüp,
Düşlediği anların bile suç sayıldığı bir zihniyetin,
Suçlusu olmak seninle güzel!
Anakentlerin başına gelen aşklarda
Felaketleri kadar büyüktür.
Biz başkentin çocuklarıyız,
Bir gün her şey biter,
Biter ama biz aşkla kalırız.
Hadi kapa gözlerini aydınlığım,
İçim kararsın,
Sen benim en sevdiğim,
ANlaKARAmsın.
Kayıt Tarihi : 14.9.2022 22:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/14/anla-karamsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!