Anla Emanet sensin Şiiri - Vedat Fazıl

Bu Diyarlarda bir masalcı yaşarmış
Bir yokmuş bir varmış
Benimle beraber her şey doğmuş
Ben büyümüşüm kederde büyümüş
Ben uzamışım yollarda uzamış
Ben gülmüşüm Ak saclı anacığım da gülmüş
Ve gün dönmüş
Anacığımın ömrü yetmemiş
Babam saçlarımın gözlerimin rengini merak edermiş
Oda bu devranı sürmemiş
Vessalam o anamdan da önce gitmiş
Ben Masaldı dinlediğimde
Alacakarınlıktı
Sessizlğimdeki öfke yalnızlıktı
Yinede büyüdüm işte kimse sen çoçuksun demedi bana
Kimse aldırmadı yaptıklarıma
Kendimi Avutmaya erken başladım
Ayıpların olmazların yasakların
Amaçsız çırpınışların
Günahların sevapların
Vazgecilmezi olarak yaşıyordum
Kim vardı dizlerine yatağımda saclarımı okşayacak
Kim vardı bana uf olmuş diyecek öpüp koklayacak
Oysa hayat diye bir gerçek vardı
Beni her gülümsediğimde azarlayacak
Her umut lu olduğum sabahlarda yakamı tutacak
Hiç bir şeye hakkım olmadığını anlatacak
Bana cehennemi yaşatacak
Hele o ilk aşkım vardı sırma saclı yeşil gözlü kız
Bana kim olduğumu hatırlatacak
Tenin kokusuna hasret koyacak
Gizli gizli arkamdan bakacak
O işte o allahsız yüreğimi yakacak
Gurbetler vardı yüreğimde ıssız
hasretler vardı yüreğimde anlamsız
Öyle yaralar açtılar ki yüreğimde amansız
Ve gün döndü
Ayaklarımın altından kayan ömrüm dü
Alışamadıklarım var ya anlatabilsem
Onların anası babası kardeşleri vardı
İşte bu viranede o masalcı yaşardı
Benimle beraber
Seni Yeni buldum sonbaharım ışığı
KİMSE KINAMAZ MERAK ETME BU YAŞTA BEN GİBİ AŞIĞI
Haydi gülümse ne olur herşey yolunda
Belkide bu emanet senin anla
Bu canda sende bu gelecek göz bebeklerinde
Son nefesim saclaının tellerinde
Ne olur sende gitme
Hasretim bir sevğiliye