Hayal kırıklığını, cam kırıklarıyla anladım
Yüreğe dokunmayan dokunuşların nasılda yakıyor canımı..
Hayatın gamsız olduğunu şamarlandığımda anladım
Fikirlerimin kıyısından geçmeyen çizgilerine öylece bakakaldım..
Sabahın ne kadar aziz, gecelerin ise ne kadar hakir olduğunu nöbet geçirirken anladım. Sevdiğim kadınları bir bir sayıklayıp hülyalara dalarken çatışmanın ortasında kendime ne kadar zülmettiğimi anladım
Hayatımda üç yılı devirirken,acemice isteklerimin olduğunu anladım
Adrenalinin doruğuna doğru bir seyir..
En kötüsü de insanların bir hayal kırıklığından ibaret olduğunu fark etmemdi
Ne kadar aç gözlü olduğumu anladım
Çok da bir şey istememiştim oysaki ama geçte olmadan anladım.
Adı çıkar insanın yarınlara, bir temmuz sabahı bu satırları yazarken hatırladım
Eleştiri odağına hep kendimi aldım
Kıyısının uzunluğunu bilmeyen birinin yelken açması acımasızca olurdu kendi bedenine, yol geçen hanı düşüncelerin olduğunu aynı murettebatlıyı duyunca anladım.
Hayat affetmezdi
İnsanlarda..
Sevdiğim kadınları saymıyorum bile
Hep ikinciye oynadığımda anladım.
Şeyhmus Tanrıverdı
Kayıt Tarihi : 18.9.2019 01:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!