Anla Şiiri - Semra Şimşek

ANLA

Çalma kapımı boşa
Uzakdur benden.
Yaklaşma yanıma gelme.
Öyle içten bakma
Dalma gözlerime.
Ben düşmüşken
Yanmışken kendi derdimle.
Bende teselli yok anla.

Yorgunum
Ne kolum tutuyor ne kanadım
Tadı kalmadı yaşamın.
Bir yandım bir söndüm
Ne geceler uykusuz ağladım.
Yok mecalim
Tutmuyor solum sağım.
Bende teselli yok anla

Hasretim neşeli bir ana
Yenildim, bittim
Sözüm kar etmedi zamana.
Gücüm yok
Kadere isyana.
Aynalardaki yüz
Sanki ben değil yabancı bana.
Bende teselli yok anla

Ömür diye çıktım bu meçhule
Göz yaşı ekledim.
Bitmedi çile, gebe kaldı
Gelen her güne.
Fal bile kapalı
Falcı bile suskun bakar gözüme.
Bende teselli yok anla.