Anla Şiiri - Ersin Çakmak

bırak ağlamayı birazda gülmeyi dene,
gülmekten öteye bir şey varmıdır, mutlu kılan insanı.
bilirim aşksızlık ve ihanet aynı anda,
tırnaklarıyla kanatırkar yüreğini, canın yanar,
hayat pınarların kurur,
ve sen yavaş yavaş sararırsın,
bırak ağlamayı bu şiir yüreğine soğuk sular serpsin,
bilirim sevmezdin köşe başı aşıklarını,
bilirim hiç istemezdin sonunda ayrılık olan bir aşkı,
anlardın heyecandan biteceğini.
ve gelir bana sığınırdın bie sokak kedisi gibi.
sen bana abi derdin ben gözlerimi gözlerinden zor çekerdim.
yine bitmiştir bitmemesi gereken herşey,
ve sen yine ağlıyorsundur bulutlarla beraber,
ağlama...
ağlayıpta sevindirme sokak ortası serserilerini,
o yeşil gözlerine buğu düşürme,
düşmesin hıçkırığının sesi yüreğime,
farkına varamadın,
seni benden çok seven bulamadın.
allah'ın sana verdiği bütün güzellikleri,
aylak, sorumsuz, günlük sevdalarda harcadın
beni hep kötü gün dostu gördün,
abi dedin bana yaşımızın aynı olmasına rağmen,
ben ise bu puslu oda da öleceğim derdimden
bırak ağlamayı,
göz yaşların yarana merhem olmaz,
gül, güller gibi gül, bahar gibi gül,
sevdasızlık benim kadar kimseyi yıkamaz,
,anla anla artık be güz gözlüm,
seni dışarıda ben gibi seven olmaz