Anla Şiiri - Mehmet Soysal

Bir ateş yanar içimde
Kocaman bi kıvılcım avuçlarımda
Tutuşur mazi gözlerimde
Ateşlerle kaplıyım anla..

Hadi durma öyle uzakta
Sokul yaklaş yanıma
Kafamı göğsüne koyayım
Nefesin dolaşsın saçlarımda
Hafif serin bir rüzgar misali
Burada da rüzgar esiyor amma
Nefesine muhtacım anla..

Sarıl sıkıca bırakma beni bu lanet hayata
Ecel gibi gir kanıma
Yeni bi hayat ol tatlı canıma
Bakma hayata sövüp saydığıma
Benim hayatım sensin
Hayat sen de, mutluluk sen de anla..

Hadi tut elimi gidelim buralardan
Nereye olursa olsun
Ama seninle olsun
Bakmayalım hiç arkaya
Koşalım geçelim tüm yolları
Sonra.?
Sonrası sonsuzluk korkma
Ben seninle hiç korkmuyorum anla..

Kocaman bi nehir gibiyim
İçten derin coşkulu akan
Kimse bilmez beni kimse tanımaz
Senden başkası bu fırtınayı anlamaz
Yanıyor yüreğim
Gözlerim özlemine tütüyor
Sana yanıyor, kül oluyorum anla..

Bak yine gece oldu
Kaç yıldız sayabildin gökyüzünde,
Kaç dilek tuttun
İsmimi kaç kez isminle zikrettin
Kaç dua ettin adıma,
Kaç kez avuç açtın Yaradana
Ben hep seni diledim
Hep seni hep seni sayıkladım anla

Gökyüzüyüm artık
Güneş gibi seni taşıyorum içimde
Gözlerin yıldızlarım
Saçların bulutlarım ve bakışların
Bakışların sonsuzluğum
Çehren Ay
Yanakların Gökkuşağı
Sen gönlümde yeni alemsin
Alemimsin anla..