Ankaralım Şiiri - Salim Erben

Ölüm uykusunda koca şehir
Bir sevgili gibi uzanmış
Katar katar vagonlar
Kulağa gelen siren sesleri
Rayların gelin edasında
Nazlı nazlı gülüşleri
Gölgesi soluk yüz güleç
Ne zaman gelsem ulusa
At üstünde memleket
Sevdalısı tek adam
Bu şehir beton yığını
Caddesi sokağı eski
Eski alışkanlıkla dolu
Kafelerde çay yerine bira
Meyhane ah şu meyhaneler
Köşe başlarında sızıp kalanlar
At bir beşlik diyen falcılar
Esmer güzeli çingene kızları
Özledim eski günleri özledim
Gençlik parkında kol kola gezmeyi
Karşı yaka ışık sinemasında
ayhan ışık yılmaz güney
Eşref kolçak seyir etmeyi
Ve senin kalbe dokunuşunu
Tıpkı karaca oğlan gibi sevdim
Kahve gözlü güler yüzlü kadın
İki parmak arasında bir sigara
Yanar gibi yandım
Tiryakin oldum bağlandım
Yoruldum oturdum
Masada iki kadeh iki mum
Yanıbaşımda son umudum
Öyle durmuş bakıyordu
Acısıyla oynaşarak zamanın
Öyle sevdim öyle sevdim ki
Kıskandığım seni kıskandım
Geceyle gündüz barutla ateş
Tuzla buz yan yana gelmeyen
Zıt kutuplar gibi kıskandım
Anadan babadan kardeşten seni
Benden çok sevenlerden kıskandım